Την πρώτη (και μοναδική)φορά που ήρθαν στην Ελλάδα νομίζαμε πως κάποιος μας δούλευε, μέχρι που καταλάβαμε πως ήταν αλήθεια. Περιμέναμε από αργά το μεσημέρι έξω από τη Λεωφόρο ν' ανοίξουν οι πόρτες και όταν μπήκαμε μέσα καβαλήσαμε τα σίδερα που χώριζαν τη 13 από τη 14 για να πάμε όσο πιό κοντά στη σκηνή γινόταν-έσκισα και το χακί μου παντελόνι εκεί. Κάποια στιγμή σήκωσα το χέρι, χαιρέτησα τη σκηνή κι η Νόνα Χέντριξ που ήταν μαζί τους ανταπέδωσε-τα έπαιξα...Μετά διαλύθηκαν ο Ντέιβιντ μας ήρθε αρκετές φορές (η φετινή του στο Μπάντμιντον ήταν απλά συγκλονιστική)και τώρα απλά μετράω τις μέρες να τους δω στο Stop Making Sense στο Αττικόν (τέλεια επιλογή), την ταινία που άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο βλέπαμε ανάλογες ταινίες. Μακάρι να συναντήσω μέσα στον κόσμο ανθρώπους που είχαν παρακολουθήσει κι εκείνοι τη βραδιά στη Λεωφόρο...
Chattanooga 2025 Review: Four "Funsize Epics" Bring the Atmosphere and
Ambiguity
-
The "Funsize Epics Vol. 1" shorts program at the Chattanooga Film Festival
this year brings ten shorts over ten minutes to attendees. They're all
interest...
Πριν από 59 δευτερόλεπτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου