Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

Θερινός Κινηματογραφος και ιδανικές συνθήκες παρακολούθησης (παραπλανητικός τίτλος)


Για πολλά χρόνια η γρανίτα φράουλα ήταν αναπόσπαστο στοιχείο παρακολούθησης μίας ταινίας σε κάποιο από τα δεκάδες τότε καλοκαιρινά σινεμά της πρωτεύουσας. Βέβαια όπως μπορεί να καταλάβει ο καθένας, ο όρος 'φράουλα' αντιπροσωπευόταν στο συγκεκριμένο σκεύασμα από κάποια αρωματικά αμφιβόλου προελεύσεως γι' αυτό κι εγώ θέλω να σας προτείνω μία πανεύκολη συνταγή για παγωτό φράουλα που θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίζαμε κατά 80% γρανίτα (ή sorbet αν είστε της γαλλικής) και κατά 20% παγωτό.
Έχουμε και λέμε λοιπόν.
Καθαρίζετε και πολτοποιείτε μισό κιλό φράουλες, αφού ξεχωρίσετε από αυτές εκείνες που δε σας γεμίζουν το μάτι. Βράζετε περίπου 350 γραμμάρια νερό στα οποία ρίχνετε περίπου 300 γραμμάρια ζάχαρη (ανάλογα με τα γούστα σας μπορείτε να διαφοροποιήσετε τη δόση). Ανακατεύτε μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη και αφαιρείτε από τη φωτιά. Αφου κρυώσει λίγο το μείγμα ρίχνετε τον πολτό της φράουλας (ο οποίος εν τω μεταξύ θα έχει κάνει την κουζίνα να μοσχομυρίζει) μαζί με μερικές σταγόνες φρέσκου λεμονιού για να τονισθεί το εξαίσιο χρώμα του μαγικού αυτού φρούτου. Ανακατεύετε και το τοποθετείτε στη ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ του ψυγείου, μέχρι να κρυώσει αρκετά.

Βγάζετε το μείγμα κρυωμένο και προσθέτετε 200 γραμμάρια κρέμα ζαχαροπλαστικής. Του δίνετε και καταλαβαίνει στο χτύπημα με το μίξερ, γιατί φαντάζομαι δεν διαθέτετε παγωτομηχανή. Στη συνέχεια το τοποθετείτε στην κατάψυξη και φροντίζετε να το χτυπάτε αλύπητα με το μίξερ κάθε μισή με μία ώρα για 4-5 φορές τουλάχιστον. Έτσι το παγωτό μας θα πάρει όγκο και θα δίχνει ακριβώς όπως αυτά στις τζελατερίες. Όταν το δοκιμάσετε για πρώτη φορά φροντίστε να μην σας ακούσουν οι διπλανοί.

Καλή προβολή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου