Κι αν είναι μια απ'αυτές τις μέρες που όλα μοιάζουν να πηγαίνουν στραβά, μπορείς πάντα να κάνεις στον εαυτό σου τη χάρη να (ξανα-)δεις μια από τις καλύτερες ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ. Και σαν τον James Stewart, όπως είσαι αμφίβολος μέσα σε αβέβαια σκοτάδια, μπορεί να ανοίξει μπροστά σου η πόρτα του αναπάντεχου.
Μόνο μην πας στο Κολωνάκι γιατί έχει πολλή φασαρία, χαμηλά τον ήχο και ακριβά τις μπύρες. Στο Θησείο υποψιάζομαι πως θα'ναι πιο καλά :-)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου